Vita Imana

Dawka mocnego uderzenia z Madrytu

Lokalizacja	Madryt, Hiszpania
Rok powstania	2005
Status	aktywny
Skład
Wokal	Antonio "Mero Mero" Burgos (od 2018)
Gitara	Román García
Gitara	Diego López (od 2018)
Bas, chórki	Pepe Blanco
Perkusja	Daniel García
Bębny	Míriam Baz
Byli członkowie	Javier Cardoso (wokal, 2006-2018); Puppy (gitara, 2005-2018)
Gatunek	groove metal / trash metal / metal
Ocena	9/10

O zespole

Vita Imana to przykład tego co najlepsze w hiszpańskim ciężkim metalu, szczególnie tym śpiewanym w rodzimym języku. Madrycki zespół ma na koncie już pięć albumów, z których każdy stoi na bardzo wysokim poziomie. To dlatego grono fanów grupy stale rośnie, a doceniają ich również gwiazdy ciężkiej muzyki, jak francuska Gojira.

Wizytówką grupy jest potężne brzmienie, na które składają się: ciężkie, brutalne gitary, spektakularne wokale Javiera Cardoso oraz podwójna dawka instrumentów perkusyjnych. W zespole bowiem, obok regularnego perkusisty, znajduje się także grająca na instrumentach perkusyjnych Miriam Baz. I choć z tego powodu Vita Imana niekiedy kojarzy się słuchaczom z Sepulturą, ma ona swoje własne, niepowtarzalne brzmienie (o lekko progresywnych naleciałościach), które powala. Do tego ten zespół to prawdziwe bestie sceniczne, dlatego przy sprzyjającej okazji warto zahaczyć o ich koncert!

W początkach 2018 roku zespół doznał poważnych zmian w składzie. Gitarzysta Puppy opuścił kapelę z powodów osobistych, a jednocześnie z powodu różnic grupa zdecydowała się pożegnać z dotychczasowym wokalistą, Javierem Cardoso. Mimo tej trudnej sytuacji Vita Imana gra nadal i to jeszcze głośniej!

Biografia

Zespół Vita Imana został założony w 2005 r. przez perkusistę Daniela Garcíę oraz basistę Pepe Blanco. Do nich dołączyli gitarzyści: Román García oraz Puppy, a także Míriam Baz, która gra na instrumentach perkusyjnych. Początkowo sprawą dyskusyjną był język wykonywanych utworów. Za czasów pierwszego wokalisty zmieniono go na angielski; w 2007 r. po tym jak do składu dołączył Javier Cardoso powrócono do tekstów po hiszpańsku.

Wówczas rozpoczyna się właściwa działalność zespołu, który wkrótce nagrywa pierwsze demo „Despierta”. Jednak na długogrający debiut trzeba było poczekać do 2010 r. „En orto lugar” został świetnie przyjęty przez media oraz zauważony przez znane zespoły metalowe, jak francuska Gojira. Singlem i teledyskiem z albumu był utwór „Gondwana” ». Podczas trasy promocyjnej albumu zespół grał między innymi na niemieckim festiwalu Wacken Open Air 2010 oraz czeskim Basinfirefest , dzieląc scenę z takimi gwiazdami jak: Iron Maiden, Slayer, Soulfly czy Gojira.

W 2011 r. Vita Imana podpisała kontrakt z Kaiowas Records, hiszpańską filią Roadrunnera. W tym samym roku zespół wydał maksisingiel, zawierający dwa nowe utwory: „Romper con todo”, przebój grupy z nagranym do niego teledyskiem » oraz „Corpus”, a także dwa wykonania koncertowe z Wacken 2010 – „Paranoia” i „Gondwana”.

Tajemniczy „Uluh”

W styczniu 2012 r. wyszedł drugi album zespołu, zatytułowany „Uluh”. Ten zagadkowy tytuł oznacza „powtórne narodziny”, a jego wybór wiązał się z całą serią zbiegów okoliczności. Najpierw okazało się, że w świątyni Ulu na Bali, wierni tańczą specjalny taniec do etnicznych rytmów, które zespół wykorzystał w intrze do utworu „En Otro Lugar”; potem Miriam przypadkiem znalazła kartę do gry, na której widniało właśnie „Uluh”.

Album, wyprodukowany przez Davida Sobrino, ugruntował pozycję Vita Imana na rynku hiszpańskim i otworzył sceny największych krajowych festiwali, takich jak Sonisphere, Leyendas del Rock czy Viña Rock. Najbliższe dwa lata grupa spędziła intensywnie koncertując. W listopadzie 2012 r. zespół zarejestrował na DVD swój występ w rodzinnym Madrycie. W 2013 Vita Imana zagrali na jednym z największych festiwali Ameryki Południowej – Rock al Parque w kolumbijskiej Bogocie.

Kolejne kroki ku sławie

10 marca 2014 ukazał się trzeci album w dorobku Vita Imana, zatytułowany „Oceanidae”. Płyta zawiera 9 utworów i została nagrana przez Davida Sobrino i zremasterowana w Stanach, w Sterling Sound Studios (Dream Theater, Gojira, Lamb of God). Pierwszy teledysk został nagrany do utworu „Ablepsia”. Rok później zespół zdecydował się zawiesić działalność koncertową i po odpoczynku skupić się na nagraniu nowego albumu, który ostatecznie ujrzał światło dzienne w kwietniu 2017 r. W tym samym czasie kapela wydała również koncertowe DVD, na którym znalazł się ich kończący trasę Oceanidae występ z listopada 2014 r.

„El M4l” (el mal - hiszp. zło) to czwarty album w dorobku kapeli, ale pierwszy tak ściśle koncepcyjny. Zawiera 15 utworów, wśród który znajdują się zarówno surowe, ciężkie kompozycje oparte na brutalnych riffach i wokalach, jak i wiele utworów instrumentalnych i balladowych, stanowiących swego rodzaju interludia. Tym samym, nie tracąc nic ze swojego charakterystycznego stylu, zespół wyruszył na nowe tereny. Dokąd ich to zaprowadzi? Oby jak najdalej.

Trzęsienie ziemi i napięcie rośnie

W lutym 2018 roku zespół niespodziewanie opublikował komunikat o poważnych zmianach w składzie. Kapelę opuścił z powodów osobistych gitarzysta Puppy, a jednocześnie grupa zdecydowała się pożegnać z dotychczasowym wokalistą, Javierem Cardoso. Po ośmiu latach współpracy, rozstano się również z menadżerem, Davidem Sobrino. Następcą gitarzysty okazał się Diego López (Violent Eve), zaś na wokal zdecydowano się zaangażować Antonia Burgosa o pseudonimie "Mero Mero", znanego z Cuernos de Chivo i współpracy na ostatnich albumach Lea Jimeneza. Kapela znów wyruszyła w nieznane, ale się nie poddała. W marcu 2019 r. ukazał się album „Bosa”, którym Vita Imana udowodniła, że nadal na wiele ich stać!