Mägo de Oz

Czarnoksiężnicy z krainy folk metalu

Lokalizacja	Madryt, Hiszpania
Rok powstania	1988
Status	aktywny
Obecny skład
Główny wokal	Zeta
Kobiece wokale	Patricia Tapia
Gitara prowadząca	Carlitos
Gitara rytmiczna, akustyczna, chórki	Frank
Bas	Fernando Mainer
Perkusja, chórki	Txus di Fellatio
Skrzypce	Mohamed
Klawisze, akordeon	Javi Diez
Flet, dudy (gaita)	Josema Pizarro
Gatunek	folk metal / power metal / celtycki metal
Ocena	9/10

O zespole

Mägo de Oz to jeden z najbardziej znanych hiszpańskich zespołów rockowych i metalowych. Swoją muzyką podbił serca fanów celtyckiego folk i power metalu w Hiszpanii, Ameryce Łacińskiej i wielu innych miejscach na świecie. Na koncie mają kilkanaście albumów studyjnych oraz wiele kompilacji i teledysków. W 2008 r. zespół otrzymał diamentową płytę za sprzedanie ponad miliona krążków w samej Hiszpanii. Szacuje się, że do tej spory sprzedali już ponad 2 miliony płyt w swoim kraju oraz Iberoameryce.

Nazwa zespołu została zainspirowana ekranizacją książki „Czarnoksiężnik z Krainy Oz”. Jak tłumaczył Txus di Fellatio, lider zespołu, kompozytor większości jego utworów, a także jedyny z założycieli, który do dziś pozostał w składzie: „tak jak w tym filmie, życie to droga z żółtych płytek, po której wędrujemy w towarzystwie innych ludzi, w poszukiwaniu naszych marzeń”. Zapraszam na wędrówkę z zespołem!

Biografia

Początki

Zespół Mägo de Oz powstał w 1988 roku jako kwartet. Początkowo z resztą nie nazywali się Mägo tylko Transilvannia, czym chcieli uhonorować swoich idoli, Iron Maiden. Szybko jednak zmienili nazwę i tak już pozostało. obraz Pierwsze lata ich działalności to okres kiedy formował się styl zespołu i jego skład, w którym miały wtedy miejsce liczne zmiany. Początkowo zespół grał muzykę zbliżoną bardziej do heavy metalu. W 1992 r. Txus poprosił dawnego kolegę o ksywce „Mohamed”, o nagranie partii skrzypiec do kawałka „El Tango del donante”. Ostatecznie dołączył on do zespołu na stałe i jest w nim do dziś.

Po kilku demach, w 1994 r. Mägo nagrało swój debiut „Mägo de Oz”. Była to jedyna płyta z wokalistą Juanmą – wkrótce opuścił on zespół. W 1996 r. jego miejsce zajął José Andrëa, z którym to kapela święciła potem największe triumfy. W tym samym roku zespół nagrał „Jesús de Chamberí”, a następnie kolejne albumy z tą samą formacją, w tym inspirowany Don Kichotem „La leyenda de la Mancha” (1998) z hitem „Molinos de viento” (Wiatraki), który otworzył im drogę do sukcesu.

Czasy największej sławy: „Finisterra” i trylogia „Gaia”

Początek nowego tysiąclecia był dla Mägo de Oz okresem przełomowym. W 2000 r. ukazała się „Finisterra”, dwupłytowy album koncepcyjny, opowiadający o społeczeństwie przyszłości, roku 2199. Zawierał on takie przeboje jak „Fiesta Pagana” (Pogańskie Święto) czy „La danza del fuego” (Taniec Ognia). W stosunku do poprzednich płyt brzmienie tego albumu wzbogaciły dźwięki klawiszy, akordeonu i fletów, na których zagrali dwaj nowi muzycy w składzie – „Kiskilla” oraz Fernando Ponce.

Ich sława wśród fanów oraz w hiszpańskich i latynoamerykańskich mediach wzrosła jeszcze bardziej po wydaniu pierwszego wydawnictwa z trylogii „Gaia” (2003). Ten album koncepcyjny opowiada jak Alma Echegaray (która w 2002 r. w Atlancie zginęła skazana na krzesło elektryczne) zmartwychwstaje i opowiada gubernatorowi stanu Georgia historię z czasów hiszpańskiej konkwisty. W 1520 r. młoda aztecka dziewczyna Azaak nawiązuje romans z Hiszpanem, Pedro de Alcázarem. Historia ta jest dla kapeli pretekstem do rozważań na temat konkwisty, wolności, natury. To z niej pochodzą hity jak „La costa del silencio” (Wybrzeże Ciszy) czy „La rosa de los vientos” (Róża Wiatrów).

Równie gorąco przyjęte zostały kolejne albumy, dwupłytowe: „Gaia II: La Voz Dormida” (2005) oraz „Gaia III: Atlantia” (2010). „Gaia II” to płyta uważana za dużo bardziej mroczną, symfoniczną, zahaczającą wręcz o gotyk. Teksty tej opery rockowej dotyczą w dużej mierze religii; polemiki wywołała zawarta tam również krytyka Kościoła katolickiego. Najbardziej znanym utworem z tej płyty jest singlowy „La Posada de los Muertos” (Karczma Umarłych).

„Atlantia”, trzecia część trylogii, składa się z 16 utworów, o jeszcze bardziej mrocznym brzmieniu, pełnym ciężkich gitar i orkiestry. Singlowe utwory to m.in. „Que el viento sople a tu favor” (Miej zawsze z wiatrem) i gitarowy „Vodka and roll”.

Nowa formacja, nowe czasy

Trasa promująca album „Gaia III: Atlantia” okazała się ostatnią z wieloletnim wokalistą grupy José Andrëą. Pod koniec 2011 roku ogłosił on swoje odejście, co ostatecznie nastąpiło po pożegnalnej trasie po Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej. W kwietniu 2012 roku dołączyli do niego klawiszowiec Peri i basista Kiskilla. Wszyscy trzej weszli w skład nowego zespołu José Andrëi, Uróboros. Tymczasem nowy wokalista Mägo został wyłoniony w drodze castingu, a został nim Javier "Zeta" Domínguez, nauczyciel śpiewu.

W listopadzie 2012 r. wyszła pierwsza płyta w nowym składzie zatytułowana „Hechizos, pócimas y brujería”, której towarzyszyła obszerna trasa koncertowa po krajach hiszpańskojęzycznych w 2013 r. Zespół opublikował również teledyski do kawałków „Xanandra” oraz „H2Oz” oraz koncertowy klip „El Libro de las Sombras” (Księga Cieni) z występu w Meksyku. Rok 2013 był dla Mägo de Oz wyjątkowo pracowity, zespół aktywnie świętował swoje 25-lecie, a także wydał „Celtic Land” oraz „Celtic Land of Oz” – podwójny album z największymi przebojami grupy – po hiszpańsku, a także w wersjach anglojęzycznych, śpiewanych również przez zagraniczne zespoły, jak np. Primal Fear, Kospiklaani, Elvenking czy To Die For. Promował go teledysk „Fiesta Pagana 2.0” (więcej przeczytasz: tutaj »). Wersja anglojęzyczna płyty weszła do regularnej sprzedaży w wielu krajach Europy i świata, w tym w Polsce.

Ostatnim albumem studyjnym z nowym materiałem jest „Ilussia”, kolejny w dorobku zespołu album koncepcyjny. Płyta opowiada o przeklętym, opuszczonym cyrku, leżącym gdzieś głęboko w lesie. Promowały ją klipy „Cadaveria” oraz „Vuela Alto” (Leć wysoko). Natomiast w listopadzie 2015 r. ukazała się „Finisterra Opera Rock”, czyli płyta „Finisterra” nagrana na nowo, z nowym wokalistą i aranżacjami oraz mnóstwem zaproszonych gości. W ten sposób zespół chce uczcić jej 15-lecie.