Tenpel

Zespół o stu twarzach

Lokalizacja	Madryt, Hiszpania
Rok powstania	1999
Status	aktywny
Skład
Wokal	Juan A. Soler „Kantz”
Gitara	Raúl F. Mingorance
Gitara	Rubén Arnau
Klawisze, wokal	Oscar Martin Vila „Mosz”
Bas	Alejandro Sánchez
Perkusja	Juan C. Sanz
Gatunek	rock metal alternatywny / eksperymentalny
Ocena	8,5/10

O zespole

Delikatne progresywne brzmienia, dźwięki flamenco, metal, hardcore, przebojowy rock, a nawet rap. To wszystko i wiele więcej można odnaleźć w twórczości zespołu teNPel. Ta działająca od ponad 15 lat madrycka kapela na koncie ma 3 albumy i kilka EP, na których prócz nowych kawałków umieszcza często nowe wersje swoich opublikowanych już wcześniej utworów. Muzycy grupy teNPel bowiem wciąż poszukują i eksperymentują, a każde ich wydawnictwo pokazuje nam nieco inne ich oblicze. Jasnym punktem zespołu są nie tylko instrumentaliści, ale również niezwykły wokalista Juan A. Soler o pseudonimie „Kantz”, którego barwa głosu i wszechstronna technika śpiewu może robić olbrzymie wrażenie na słuchaczach.

„Tenpelodio”, utwór, który pierwszy raz pojawił się na płycie „Areté Despierta” (2007), tutaj w wersji z 2008 roku, z EP „El Método Silencio” z nagranym wideoklipem.

Biografia i twórczość

Zespół Tenpel powstał w Madrycie gdzieś na przełomie stuleci, założony przez dwóch gitarzystów i perkusistę, jednak wiele lat zajęło im znalezienie optymalnego składu i drogi. W 2007 r. po dwóch wcześniejszych EPkach kapela wydała swój debiut pełnogrający „Areté Despierta” (Obudź się Areté), na którym prócz nowych kompozycji ukazały się także starsze, lecz nagrane w nowych wersjach. Ten niesamowity krążek, moim zdaniem najlepszy w ich dorobku, zawierał wszystko czego można oczekiwać po ambitnej muzyce: progresywne kompozycje, bogatą instrumentalistykę (ciężkie gitary elektryczne i elektronika skontrastowane z akustykami w stylu flamenco) i niezwykle ekspresyjne wokale sięgające po tradycje z hardcore’u, rocka progresywnego, flamenco i hip hopu.

Efektem dalszych artystycznych poszukiwań były kolejne trzy EPki i wreszcie drugi album z 2010 r. „La Sangre de Pegaso” (Krew pegaza). W 2012 r. światło dziennie ujrzał trzeci krążek grupy „Ciclos”. Było to możliwe dzięki ogromnemu wsparciu fanów poprzez projekt crowfundingowy. Jak mówi sam zespół różni się od swoich poprzedniczek bardziej rockowym brzmieniem, które uzyskano m.in. dzięki specyficznej metodzie nagrywania. Płyta została nagrana w dużej mierze na żywo w studiu, dopiero do tych ścieżek dodano pozostałe detale gitar i wokali.

„Ciclos” zapewnił grupie sporą rozpoznawalność wśród fanów i uznanie w branży. Zapisem udanej trasy koncertowej jest wydane w 2014 r. DVD „Todo gira y vuelve”. Na kolejną płytę studyjną trzeba było jednak czekać aż pięć lat. W tym czasie nie próżnował Kantz, który angażował się w liczne projekty, m.in. stał się wokalistą niezwykle ciekawej progresywno-postrockowej kapeli De la Cuna a la Tumba. Jesienią 2017 roku do sprzedaży trafił wyczekiwany czwarty krążek kapeli, zatytułowany „Culto a Mí”, który promował klip „Manual de Autoayuda” »