Hamlet

Początki

Początki zespołu liderowanego przez José Molinero (Molly) i Luisa Tárragę sięgają 1987 roku. Hamlet grał wtedy hard rock, dużo koncertował, a w 1992 roku wydał Epkę „Peligroso”. W późniejszym czasie zespół odciął się jednak od tamtego brzmienia i za rok powstania uznał 1993, a za swój debiut album „Sanatorio de los muñecos” z 1994 roku. Grupa dokonała na nim zwrotu w kierunku metalu alternatywnego, śpiewanego po hiszpańsku. Płyta została nagrana w Morrisound Studios na Florydzie, a producentem był Tom Morris. Album nawiązuje do rap-metalu czy hardcore-punku, teksty traktują kwestie polityczne i społeczne. W tym czasie też do zespołu dołączył perkusista Paco Sánchez.

W tym samym studiu i z tym samym producentem Hamlet nagrał również kolejny album „Revolución 12.111”, zmieniając jedynie wytwórnie, na Zero Records. Muzyka ewoluowała w stronę nu metalu, natomiast ostre teksty piosenek powodowały cenzurę ze strony stacji radiowych. Zespół promował jednak swoją muzykę na licznych koncertach – w Hiszpanii (m.in. supportowali Rage Against The Machine w Granadzie), a także w Europie (grali z Clawfinger w Szwecji oraz Fear Factory w Potugali). W rezultacie nagrali również swój pierwszy, niepełnowymiarowy album live „Irracional – En directo”.

Przełom wieków: "Insomnio" "El Inferno" i "Hamlet"

Największy przełom w karierze zespołu stanowił album „Insomnio” z 1998 roku, nagrany w Anglii przy współpracy z producentem Colinem Richardsonem (Fear Factory, Sepultura, Machine Head). Grając w stylu zbliżonym do nu metalu, zespół osiągnął wysoki poziom muzyczny oraz pewien rozgłos w Europie i Meksyku. W podobnym stylu oraz z tą samą ekipą dwa lata później nagrali również „El Inferno”(2000).

W 2002 roku grupa przeniosła się do Locomotive Records i wydała album zatytułowany po prostu „Hamlet”. Został on nagrany w Teksasie, za produkcję ponownie odpowiedzialny był Colin Richardson, a masteringiem zajmował się Tom Baker w Los Angeles. Grupa uznała tą płytę za odpowiadającą w 100% temu czym jest dla nich Hamlet – zarówno w sferze muzycznej, brzmieniowej, jak i tekstowej.

W drodze do Roadrunnera

Na kolejną płytę studyjną fani musieli tym razem czekać trzy lata jednak w międzyczasie w zespole dużo się działo. W 2003 roku wydali dwupłytowy album koncertowy i była to ostatnia płyta z Augusto Hernándezem na basie. Opuścił on grupę w 2004 roku, a na jego miejsce wszedł Álvaro Tenorio. „Syberia” z 2005 roku (wyprodukowana przez Alberto Searę oraz sam zespół) była płytą dość kontrowersyjną. Grupa zaprezentowała tu więcej melodii, zwłaszcza w wokalach, teksty były bardziej emocjonalne. To spowodowało przyciągnięcie młodszych fanów, jednak również krytykę ze strony niektórych starszych.

Na płycie „Pura Vida” z 2006 roku zespół ponownie podjął współpracę z Colinem Richardsonem, a trasa koncertowa obejmowała nawet USA. W 2008 roku z okazji obchodów piętnastolecia powstania zespół wyruszył na specjalną trasę koncertową, na której grał jedynie utwory z pierwszych płyt: „Sanatorio de muñecos” i „Revolución 12.111”. Jednocześnie muzycy ogłosili nawiązanie współpracy z Roadrunnerem. Podczas trasy z zespołu wycofał się Pedro Sánchez, a zastąpił go Alberto Marín (Kaothic, Skunk D.F.).

W kwietniu 2009 roku, nakładem Roadrunnera ukazał się album „La puta y el diablo”, nagrany w Madrycie z Alberto Searą, mixowany i masterowany przez Logana Madera (exgitarzysta Machine Head i Soulfly, producent Cavalera Conspiracy czy Devildriver) w Los Angeles. Tournée promujące tą płytę objęło nie tylko Hiszpanię ale i USA oraz Europę, gdzie grali wraz z Sepulturą i Crowbarem (mieli dać również dwa koncerty w Polsce: 21.04.2010 w Krakowie w Klubie Studio i 22.04. w Warszawie w Progresji, ale zostały one odwołane).

Od początku 2011 roku z obozu grupy dopływały informacje na temat kolejnego albumu grupy, który miał ukazać się już na wiosnę. Data premiery nowego krążka była jednak kilkukrotnie przesuwana. W końcu, 27 lipca 2011, zespół wypuścił "La fuerza del momento" - pierwszy singiel z płyty, a pod koniec września 2011 roku, pod znakami Kaiowas Records, ukazał się niecierpliwie wyczekiwany przez fanów krążek, zatytułowany „Amnesia”. W październiku zespół ruszył w kolejną, długą trasę koncertową po całej Hiszpanii, i kontynuował ją od początków roku 2012, występując m.in. w swoim rodzimym Madrycie w marcu tego roku.

Po płycie „Amnesia” kapela wzięła się za wspominki ze swojej ponad 20-letniej kariery. Najpierw, w 2013 roku, Hamlet wyruszył w specjalną trasę koncertową, przypominającą płytę „Insomnio” z 1998 r. (zobacz tutaj  i tutaj ), która stanowiła duży przełom w karierze grupy. W 2014 roku wydali zaś zremasterowaną wersję debiutanckiego albumu grupy „Sanatorio de muñecos” (1994). W tym samym roku ukazało się jeszcze koncertowe DVD grupy, projekt współfinansowany przez fanów za pośrednictwem crowfundingu. W marcu 2015 po ponad trzech latach fani mogli cieszyć się z nowego krązka studyjnego zespołu. „La Ira” (hiszp. Gniew) ukazała się nakładem wytwórni Maldito Records, a promował ją klip „Mi religión” »

„Para Toda Una Vida” z kontrowersyjnej, ale udanej płyty „Syberia” z 2005 roku.